Talerze Hi-hat

Hi-hat , zwany też break czy też czi-czet należy to grupy trzech najważniejszych talerzy w zestawie. Zawsze występuje jako para talerzy w postaci talerza górnego i dolnego. Talerze hihat wymagają specjalnego statywu, który nazywany w perkusyjnym slangu jest break maszyną. Talerz dolny, jest zazwyczaj cięższy i grubszy od górnego. Nosi zazwyczaj pieczęć bottom. Kładzie się go luźno na filcu statywu do hi-hatu. Na specjalny uchwyt złożony z dwóch nakrętek i podkładek filcowych, pomiędzy nie wkłada się górny talerz i dokręca. Siła dokręcenia bardzo mocno wpływa na brzmienie jaki uzyskuje się na hi-hacie oraz na jego żywotność. Ciasne skręcenie górnego talerza sprawia, że jego otwarcie jest ekstremalnie szybkie, a zamykany łapie dużo powietrza i ma specyficzny cyk. Ten dźwięk nazywa się chick. Mocno dokręcony talerz jest też bardzo mocno narażony na uszkodzenie, gdyż nie ma możliwości swobodnie wibrować. Talerz dokręcony z odpowiednim luzem nie tylko odwdzięcza się świetnym brzmieniem, brakiem zapowietrzenia i obniżeniem ryzyka uszkodzenia do minimum.

Talerz hihat jest głównym talerzem każdego perkusisty. To podstawowy talerz rytmiczny. Można nazwać go talerzem prowadzącym. Standardowo w zapisie nutowym można znaleźć, pozycję zamkniętą, pozycję otwartą, półotwartą i akcent na krawędzi. To jednak nie koniec. Hi-hat to ogromne bogactwo możliwości wydobywania brzmienia i akcentowania. Prosty rytm grany na bębnach przy zabawie na hi-hacie potrafi dać niesamowite efekty.

Talerze hi-hat występują w różnych rozmiarach. Najpopularniejsze są te o średnicy 14? i to właśnie do nich nasze ucho jest najbardziej przyzwyczajone. Jeszcze kilka lat temu 13? były na topie. Bardziej krzykliwe, bardziej selektywne i szybsze, obecnie zastępowane przez 15?, które brzmią niżej, są mniej selektywne, mają genialny chick. Pamiętać należy, że decydując się na 15? trzeba mieć na względzie, że są trudniejsze w graniu, a każda pomyłka dość mocno słyszalna. W dobie popularności ciemnych, brudnych, dużych i szumiących talerzy to optymalny rozmiar. Zdarzają się też tzw. mini hi-hat i najczęściej występują w roli drugiego efektowego talerza lub służą do nagrań.

Powstało mnóstwo wariacji tego typu talerza. Bardzo popularne w rockowej muzyce są hi-haty, jasne, szybkie i przecinające powietrze. Aby to zapewnić musi być szybkie odpowietrzenie talerza. W tym celu producenci nawiercają spodnią część hi-hatu, która odprowadza powietrze błyskawicznie. Tego typu talerzem jest np. Zildjian Avedis Quick Beat lub Istanbul Mehmet Black Bell. Innym sposobem na odpowietrzenie talerza jest wykonanie pofalowanej krawędzi dolnego talerza. Prekursorem była tutaj marka Paiste, która stworzyła legendarne ?Sound Edge?. Potem Sound Edge trafił też do innych marek, ale tylko w Paiste się przyjął na dobre z racji połączenie przenikliwości brązu B8 z falowaniem. Brąz B20 z pofalowaną krawędzią był zbyt kruchy i szybko ulegał uszkodzeniu jak np. Paiste Sound Formula ze stopu PSA.

Hi-hat można też złożyć z dwóch crashy lub splashy. Będzie pasował. Do maszynki statywu, tylko ostrożnie z dynamiką grania!

Talerze HI HAT to podstawa zestawu perkusyjnego, to do niego dobiera się potem inne typy talerzy jak ride i crashe. Warto wybrać taki, który jest dopasowany do Twoich preferencji i zasobności portfela. Z hi-hatem zwykle zostaje się najdłużej, więc warto poświęcić mu najwięcej uwagi.