Darbuki i Doumbeki

Darbuka oraz Doumbek to dwa pokrewne instrumenty o zbliżonym brzmieniu, jednak pochodzące z dwóch regionów świata. Darabuka pochodzi z Turcji, posiadający bardziej zaokrąglone krawędzie Doumbek to instrument egipski.

Jak zbudowane są darbuki i doumbeki?

Są to bębny o najczęściej aluminiowym, kielichowatym korpusie. Długi korpus wykonany z cienkiej aluminiowej blachy można podzielić na dwie sekcje. Górna część bębna jest dużo szersza i to na niej osadzony jest naciąg wykonany z cienkiego mylaru. Jednowarstwowa, cienka membrana pozwala bębnowi ?oddychać?, jest bardzo czuła na najmniejsze muśnięcia opuszkami palców, a pod wpływem mocniejszych uderzeń oddaje dynamiczne brzmienie instrumentu. Górny kielich bębna odpowiedzialny jest za całościową wibrację bębna oraz osadzenie naciągu. Dolna część korpusu działa jak roztrąb w trąbce i zwiększa emisję i głośność bębna. W przypadku darbuki system naciągu polega na dwóch obręczach o tej samej średnicy. Dolna opiera się na przetłoczeniu korpusu i stanowi swoisty punkt zaczepienia. Górna obręcz odpowiedzialna jest za strojenie naciągu. Śruby naciągowe łączące obie obręcze poprzez przykręcanie powodują zmianę naciągu membrany. Bardzo prosty, ale skuteczny system eliminujący potrzebę montowania lug na korpusie. Doumbeki mają inny system naciągu membrany. Posiadają tylko jedną obręcz, która jest dużo masywniejsza i ma zaokrągloną krawędź. Korpus w górnej części kielicha jest pogrubiony i właśnie tam osadzone są wkładki gwintowe, w które wkręca się śruby naciągowe. Zarówno darbuki jak i doumbeki wyposażone są w śruby z końcówką imbusową. Odpowiedni klucz zwykle jest w zestawie i nie musimy się martwić w jaki sposób nastroimy nasz instrument po zakupie. Syntetyczny naciąg darbuki i dombeku stroimy z reguły bardzo wysoko. Dzięki temu doumbek lub darbuka będzie czuła na każde uderzenie opuszkami palców.

Jak grać na darbuce i doumbeku?

Zwykle na darbuce lub doumbeku gra się w pozycji siedzącej. Kładziemy instrument na kolanie (zwykle lewym) w pozycji poziomej tak by naciąg skierowany był do przodu. Przewężenie korpusu pozwala łatwiej utrzymać instrument na miejscu. Ręka znajdująca się nad bębnem dodatkowo stabilizuje korpus. Dłoń tej ręki kładziemy na krawędzi bębna tak by móc swobodnie grać zarówno palcami tony wysokie jak i przesuwać dłoń do środka membrany uzyskując tony niskie. Jest wiele technik gry, które z tych relatywnie prostych instrumentów wydobywają całą paletę perkusyjnych brzmień o wyjątkowym etnicznym charakterze.

Darbuka i doumbek to bardzo ciekawe instrumenty, które swym wyjątkowym brzmieniem potrafią skraść serce niejednego perkusisty. Choć dobre opanowanie techniki wymaga ćwiczeń i czasu to jednak proste i efektownie brzmiące rytmy jesteśmy w stanie zagrać już na początku przygody z tymi bębenkami.